بهسازی یاقوت

بهسازی یاقوت

بهسازی یاقوت

 

سیر تکامل بهسازی گوهرها

عموما در قدیم تکنولوژی به شکل حال حاضر نبوده و هنرمندان و متخصصان با مشقت و سختی

زیاد می توانستند به رنگ بندی درست در سنگ ها برسند و همه این مسائل بر اساس تجربه های

گدشتگان بدست می آمد. از این رو ما در ادامه مقاله شما را با نحوه پیدایش بهسازی یاقوت و سایر سنگها

آشنا می کنیم و بصورت تخصصی تر و دقیق تر به بیان هر یک می پردازیم.

قرن ها پیش مردها جلوی کوره های ذغال سنگ می نشستند؛ آنها اولین کاروران هنر

بهسازی گوهرها و پردازش سنگ های قیمتی با حرارت بودند.

آنها از تکه های بامبو برای دمیدن هوا در ذغال سنگ های مشتعل که چند سنگ

در آن قرار داده شده بود استفاده می کردند و تلاش می کردند چند رنگ جدید درون سنگ ها ایجاد کنند.

حالا تکنولوژی، با استفاده از کامپیوتر بزرگ که کوره الکتریکی را کنترل می کند خیلی پیچیده تر شده است.

روش های قدیمی و ابتدایی بی استفاده شده اند اما نتیجه همان است؛

سنگ قیمتی با رنگی بی روح به چیزی زیبا تبدیل می شود.

تمام این زحمت و سختی ها به این دلیل است که سنگ هایی با ظاهری نسبتا معمولی به گوهر هایی

بسیار چشم نواز و خاص تبدیل شوند و بر روی جواهرات ما بدرخشند.

 

پردازش و بهسازی گوهرها با حرارت چگونه می باشد

شاید برای شما نیز جالب باشد اما این کشف بزرگ بسیار اتفاقی بوده و در قرن های گذشته

توسط یک شخص انجام شد و وی در این آزمایش به نتیجه جالبی دست یاقت.

این موضوع که حرارت می تواند به سنگ جلوه ببخشد و آن را درخشان نماید نتیجه

همین آزمایش بود.

حرارت بالا مثل حرارت کوره ذغال سنگ می تواند ظاهر بی جلوه یک سنگ قیمتی

را به حالتی بهتر تغییر دهد و رنگ آن را چشمگیر کند.

اگر این تکنیک مفید کشف نشده بود تعداد محدودی از گوهرهای مقرون

به صرفه با رنگ خوب در بازار بود.

پردازش و بهسازی گوهرها با حرارت روشی طبیعی برای اصلاح و بهسازی گوهرها

در نظر گرفته می شود چون یکی از روش های مداوم در زمین هنگام شکل گیری اولیه سنگ اتفاق می افتد.

تغییر رنگ طی بهسازی گوهرها به چه شکلی می باشد

در طول پردازش، سنگ با درجه حرارتی بسیار بالا (تقریبا 1600 سلسیوس) حرارت می بیند

که باعث می شود ناخالصی ها، اجزای شیمیایی و دیگر ناخالصی ها خودشان را بازسازی کنند و رنگ سنگ را تغییر دهند.

این تغییر رنگ ممکن است باعث تیره تر،روشن تر،متراکم تر شدن یک رنگ شود.

مثالی برای این مورد از بین رفتن ناخالصی های روتیل سیلک در یاقوت های آبی است که رنگ و وضوح، هر دو را اصلاح می کند.

پردازش با حرارت دائمی و بدون بازگشت است.

 

حرارت دهی یاقوت جهت افزایش شفافیت

روتایل های ابریشم از جنس اکسید تیتانیوم هستند که تجمع بیش

از حد آنها باعث کاهش کیفیت و شفافیت در کریستال می شود،

گاهی حتی رنگ کریستال را تغییر می دهد.

برای کاهش اثر نامطلوب این روتایل ها از فرآیند بهسازی یاقوت

به روش حرارت دهی استفاده می شود.

حرارت دهی برای همه رنگ های کروندوم قابل اجراست.

روش های حرارت دهی هم بسیار متفاوتند، یکی از جدید ترین روش ها ی حرارت دهی

استفاده از امواج مایکروویو است. البته ذکر این نکته بسیار حائز اهمیت است که به هیچ عنوان از دستگاه های

تولید امواج ماکروویو داخل منزل استفاده نکنید زیرا این دستگاه های آزمایشگاهی کاملا متفاوت و مختص به همین

کار ساخته شده است.

کروندوم می تواند دمای بسیار بالا را تحمل کند. نقطه ذوب کروندوم ۲۲۰۰ درجه سانتی گراد است.

درحالی که روتایلی های ابریشمی در ۱۸۰۰ درجه ذوب می شوند.

بنابراین با یک حرارت دهی نه چندان پیچیده که به روش سنتی و روش کوره های القایی

و امواج مایکروویو انجام می شود می توان به راحتی کریستال ها را بهبود بخشید.

روتایل های سیلک یا ابریشم در دمای ۱۷۰۰ درجه با فرآیند حرارت دهی تجزیه می شود.

برای روند حرارت دهی سنگهای قیمتی به روش سنتی از عایق های حرارتی

استفاده کنید: مثل خاکستر یا کائولن یا خاک نسوز یا خاک رس پخته شده دما

باید آرام آرام بالا برده شود و آرام آرام خنک گردد.

دستیابی به رنگ ها و پدیده های خاص در یاقوت بر اثر حرارت

برای استحصال رنگ زرد  ( یاقوت سریلانکا ) دمای ۱۶۰۰ تا ۱۸۰۰ درجه به کروندوم القا می شود،

البته در این قسمت باید مرحله حرارت دهی 2 ساعت باشد .

برای رنگ قرمز ( یاقوت رنگ قرمز ) حرارت دهی ۴۰۰ الی ۱۷۰۰ درجه لازم است

(برای بهبود رنگ و نه استحصال رنگ قرمز).

برای دمای ۴۰۰ درجه، مدت زمان ۷۲ ساعت و برای دمای ۱۷۰۰ درجه، به مدت ۴ ساعت حرارت دهی لازم است.

برای تیره کردن رنگ آبی در یاقوت ۶ ساعت حرارت دهی و دمای ۱۸۰۰ درجه لازم است

و برای کمرنگ شدن بلور یاقوت ، ۲۰ ساعت حرارت دهی در دمای ۱۸۰۰ درجه لازم است.

برای بهبود یاقوت ها یا کروندم های استار هم دمای ۱۲۰۰ تا ۱۶۰۰ درجه لازم است،

مدت زمان دو ساعت برای یاقوت های استار کافی خواهد بود.

به این نکته حتما توجه نمایید که دماهای بالای 1700 درجه بطور کامل استار

در یاقوت را از بین می برد پس در این مرحله مراقب باشید.

 

چگونه با بهسازی گوهرها ناخالصی های انها را از بین ببریم؟

تشخیص استفاده از پردازش با حرارت و هم آمیزی مولکول ها احتمال دارد چون

این پردازش ها ناخالصی های طبیعی را توجیه می کند.

از بین رفتن ناخالصی های گازی یا مایعی یا حل شدن ناخالصی های معدنی

سرنخ هایی برای به کار گرفتن پردازش با حرارت است.

در گوهرهایی که شامل روتیل های سوزنی هستند حاشیه های سوزنی ممکن است پخش شود.

در یاقوت ها، ناخالصی ها ممکن است در ظاهر شیشه ای به نظر برسند که نتیجه

موادی بر پایه بوراکس است که در فرآیند پردازش با حرارت استفاده می شود.

 

 

جهت مشاهده سایر مقالات مرتبط با سنگ های قیمتی می توانید به بخش وبلاگ فروشگاه عمارت سنگ مراجعه نمایید.