مقایسه سنگ الکساندریت با سنگ یاقوت کبود
مقایسه سنگ الکساندریت با سنگ یاقوت کبود
یاقوت کبود یک نوع کوراندوم بسیار نادر و فانتزی است که قابلیت منحصر به فردی در تغییر رنگ
در هنگام قرارگیری در معرض منابع مختلف نور دارد.
اگرچه رنگ آبی شایع ترین رنگ آن است، اما رنگ یاقوت می تواند بسته به عوامل رنگ آمیزی
در داخل سنگ در طیف وسیعی از رنگ های دیگر، از جمله سبز، زرد، صورتی و بنفش باشد.
به طور معمول، اغلب رنگ یاقوت در نور آفتاب روز، آبی و در نور مصنوعی، به بنفش تغییر می کند.
یاقوتی که درجه زیادی از خاصیت تغییر رنگ داشته باشد، می تواند به طور قابل توجهی تغییر رنگ دهد
اما اکثر موارد فقط از رنگ آبی به بنفش مایل به آبی تغییر می کند.
به منظور تغییر واقعی رنگ یاقوت، نمونه ها باید در شرایط نورانی مختلف،
از جمله نور روز در صبح زود، نور بعد از ظهر، نور فلورسنت و نور لامپ رشته ای مشاهده شوند.
قابلیت منحصر به فرد و نادر برای تغییر رنگ تنها در یاقوتی رخ می دهد که به دو رنگ از طول موج های نور حساس باشد.
به عنوان مثال، سنگ های قیمتی قرمز به نظر قرمز می رسند زیرا همه فرکانس های نور به جز قرمز را جذب می کنند،
اما سنگ های قیمتی که تمام فرکانس های نور به جز آبی و قرمز را جذب می کنند
وقتی که نور دارای طول موج های آبی قوی باشد، به رنگ آبی و هنگامی که دارای طول موج های قرمز باشد، قرمز دیده می شوند.
نور طبیعی، متعادل است، به همین دلیل، یاقوت چند رنگ، بهتر است در نور طبیعی روز مشاهده شود.
تشخیص سنگ یاقوت کبود
از آنجایی که یاقوت کبود ، نوعی کوراندوم است،
دومین سنگ معدنی روی زمین شبیه به الماس است.
با توجه به سختی فوق العاده آن، به راحتی می توانند از سنگ های دیگر با رنگ و لعاب مشابه تمیز داده شود.
یاقوت کبود فانتزی دارای سنگینی 4، ضریب شکست 76/1 تا 78/1 و ضریب دو بعدی شدن (birefringence) 008/0 است.
یاقوت کبود دارای ساختار کریستالی Trigonal با سه سطح متقارن و چهار محور است. شکل کریستال به تنوع منابع سنگ بستگی دارد.
یاقوت کبود هیچ شکاف یا ترک واقعی ندارد، اما ممکن است یک شکستگی کوژی یا ناهموار داشته باشد.
خواص یاقوت کبود از دیدگاه دانشمندان
سنگ یاقوت، کریستال اکسید آلومینیوم می باشد که با نوع های مختلفی از مواد معدنی
، رنگهای مختلفی ایجاد می کند؛ اگر نگین یاقوت قرمز باشد، روبی نام می گیرد،
رنگ آبی سنگ یاقوت آبی بخاطر وجود تیتانیوم و آهن می باشد.
آهن به تنهایی رنگ زرد به وجود می آورد که “توپاز اورینتال ” اسم دارد.
مخلوط تیتانیوم و آهن نیز رنگ سبز به وجود می آورد و چه باور کنید یا نه،
ترکیب اکسید آلومینیوم، تیتانیوم و آهن رنگ ارغوانی نیز به وجود می آورد.
نوع کمیاب و محبوب سفایر ، رنگ نارنجی مایل به قرمز، مخلوطی از کروم و آهن است.
سفایر سفید کاملاً خالص است و هیچ نوع ماده معدنی دیگری در آن مخلوط نشده است.
تمام انواع نگین یاقوت که قرمز رنگ نمی باشند،
سفایر نامیده می شوند،
همچنین این اسم بیشتر با رنگ آبی آن همراه شده است.
بیشتر بدانید
در زمانان قدیم، سفایر ستاره ای به عنوان محافظ در مقابل چشم بد
و انعکاس دهنده نیات پلید به فرستنده اش، مورد استفاده می شده،
جادوگران از خواص سنگ یاقوت کبود برای بالا بردن قدرت و هدایت انرژی جادوگری خود استفاده می کردند.
خاصیت و ویژگی بسیار مهم از خواص یاقوت کبود سختی آن است.
سنگ کبود دومین سنگ سخت بعد از الماس است که به مادر طبیعت معروف است.
معادن بزرگ سفایر در حقیقت بازمانده رگه های آتشفشانی و دگرگون شده
ازسنگ گرانیت و مرمر است که در کنار رودها و دامنه کوه ها درگیر هوا زدگی شده اند،
مقادیر قابل توجه ای از این سنگ کبود در برمه، برزیل، استرالیا، امریکای شمالی، تایلند،
کشمیر و افریقا پیدا می شود.۴-زیبایی و استحکام این سنگ کبود باعث شده
بعنوان طلسم در بین پادشاهان بسیار مورد استفاده باشد و از خواص انگشتر یاقوت کبود بهره ببرند.
یک تاریخ نویس قرون وسطا در مورد خواص یاقوت کبود بنفش می نویسد
که پادشاهان سنگ یاقوت آبی را به همراه داشتند تا آنان را از خطر صدمات فیزیکی و چشم شور درباریان محفوظ دارد.
در زمان امضای معاهده صلح، امضا کنندگان، سفایر به همراه داشتند تا از صلح حقیقی
و جلوگیری از خونریزی بیشتر اطمینان حاصل کنند و ازین خواص سنگ یاقوت کبود استفاده کنند.
در داستان ها آمده اگر یک مار سمی در کنار سفایر در ظرفی قرار بگیرد،
آن مار خواهد مرد چرا که این سنگ کبود، محافظی در برابر سم ایجاد می کند.
در افسانه های فارسی نقل شده است که مادر طبیعت بر روی سنگ یاقوت کبود بزرگی استراحت می کند
و آسمان منعکس کننده این کریستال آبی رنگ می باشد.
میزان سختی گوهر سفایر ۹ می باشد و ساختار کریستالی سه گوشی دارد.
سبب تعادل چاکرا های پنجم و ششم در بدن می شود.
هندی ها این سنگ را سیاره زحل می دانستند و عقیده داشتند که دروازه ای به سوی قلمروهای آسمانی می باشد.
از خواص یاقوت کبود این است که در دریافت پیام های الهی و واضح کردن آنچه که دریافت کرده اید،
به شما کمک خواهد کرد. استفاده از آن در هنگام آرامش به شما کمک می کند تا قابلیت های پنهانتان را دست بیابید
و بصیرت شما را از مفهوم زندگی روشن تر می کند.
خواص سنگ یاقوت کبود به شما کمک خواهد کرد تا به رؤیاها و آرزو های مادی خود دست بیابید
و همزمان با افزایش رزق شما، از ثروت شما نیز نگهداری می کند.
همچنین در زمان کمک به حفظ نگرشی متعادل، به استفاده کننده از آن، این اجازه را می دهد
تا افکارش را ساماندهی کند و به موفقیتی حتمی دست پیدا کند. به بیان ساده تر، حفظ تمرکز از خواص یاقوت کبود می باشد.
یاقوت آبی، انصاف و وفاداری را در بین شرکا و کارمندان افزایش می دهد
و در زمان های ناعادلانه اگر حق با شما باشد، باعث ایجاد نتیجه ای به حق برای شما می شود.
دیگر خاصیت از خواص یاقوت کبود این است که قراردادن روی پیشانی و کار با چاکرای ششم
یا چشم سوم به خاطر تقویت آگاهی روان بینی بسیار مفید می باشد.
سفایر آبی، ارغوانی و سفید رنگ همگی برای فعالسازی چاکرای هفتم یا تاجی
و از بین بردن مسیر انرژی های منفی و جریان آن در سراسر چاکراها، فوق العاده اند.
تاریخچه و خلاصه ای از الکساندریت
الکساندریت یکی از کمیاب ترین سنگ های جواهر موجود در بازار امروز است.
این سنگ یکی از گونه های تغییر دهنده ی رنگ کریزوبریل(سیکلوسیلیکات) است.
بر عکس نام این سنگ، کریزوبیل که به معنی آلومینات بریلیوم است، در واقع به گروه معدنی
بریل تعلق نداشته و در یک گروه معدنی مستقل طبقه بندی می شود.
تاریخ الکساندریت مورد بحث بوده و به زمان امپراطوری روسیه باز می گردد.
گفته می شود که این سنگ به نام تزار روسیه، الکساندر دوم(۱۸۱۸-۱۸۸۱) نام گذاری شده است،
اما توسط یک معدنکار فنلاندی به نام Nils Gustaf Nordenskiold(۱۷۹۲-۱۸۶۶) کشف شده است.
هنگامی که Nordenskiold برای اولین بار در 1834 الکساندریت را کشف نمود، در ابتدا تصور می شد
که زمرد باشد زیرا در معادن زمرد واقع در منطقه اورال روسیه در نزدیکی رودخانه توکووایا کشف شده بود.
این گونه بعدها به عنوان گونه ی حاوی کروم با قابلیت تغییر رنگ شناخته شد.
افسانه ها حاکی از این است که کشف الکساندریت با رسیدن تزار آینده به سن قانونی همزمان شده بود.
به ناچار این سنگ با رنگ های تغییرپذیر قرمز و سبز باید به عنوان سنگ جواهر رسمی تزار امپراطوری روسیه به رسمیت شناخته می شد.
پدیده ی تغییر رنگ در الکساندریت به عنوان «اثر الکساندریت» شناخته می شود.
تغییر رنگ در زیر نورپردازی خاص، معمولا در نور روز و نور تابشی قابل مشاهده است.
الکساندریت جواهری به شدت چندرنگ است.
این سنگ رنگ های زمردی، قرمز، نارنجی و زرد از خود نشان می دهد
که با توجه به زوایای مختلفی که از آن مشاهده می شود تغییرپذیر است.
خواص چندرنگی الکساندریت از توانایی تغییر رنگ منحصر به فرد آن کاملا متفاوت است.
به طور معمول، الکساندریت در نور روز رنگ سبز زمردی و در زیر نور خورشید به رنگ قرمز تمشکی در می آید.
الکساندریت همچنین به رنگ های زرد و صورتی ظاهر می شود،
و نمونه های بسیار نادر آن با برش کوژ آثاری از سنگ های صیقلی(چشم گربه ای) را از خود نشان می دهند.
تغییر رنگ «اثر الکساندریت» نتیجه ی جذب شدید نور در بخش زرد و آبی طیف رنگ است.
تشخیص الکساندریت
اکثر کریزوبریل ها توسط رنگ آهن مشخص می شوند،
اما رنگ الکساندریت در نتیجه ی حضور کروم است.
با تجزیه و تحلیل گونه شناسی و آزمایشات مختلف، الکساندریت را می توان از دیگر سنگ های مشابه تشخیص داد.
گونه های معمول کریزوبریل ممکن است حاوی عوامل رنگی کروم باشند،
اما در صورتی که توانایی تغییر رنگ را دارند، تنها کریزوبریل بوده و الکساندریت شناخته نمی شوند.
معادن Alexandrite در کجا قرار دارند؟
معادن معروف این سنگ در منطقه ی اورال روسیه بود، اما این معادن در طولانی مدت تخلیه شده اند.
برای مدت طولانی، معادن اورال به عنوان منبع اصلی سنگهای بزرگ الکساندریت،
به ویژه گونه هایی با وزن 5 قیراط یا بیشتر شناخته می شدند،
اما اخیرا در سال 1987، نمونه های بزرگ در میناس گرایس برزیل کشف شد.
در اواسط دهه 1990 در جنوب تانزانیا استخراج این گوهرسنگ رواج یافت.
الکساندریت های برزیل از نظر خلوص رنگ سبز به پای الکساندریت های روسیه نمیرسند
ولی وضوح تغییر رنگ به خوبی در آنها مشاهده میشود.
همچنین روشنی رنگهای نمونه های سریلانکایی نیز به پای روسیه نمی رسند.
منابع دیگر الکساندریت عبارتند از میانمار (برمه)، سریلانکا، زیمبابوه، تانزانیا، هند (آندرا پرادش) و ماداگاسکار وجود دارد.
کاربرد در جواهرات
به دلیل کمیاب بودن نمونه های با کیفیت این گوهر استفاده از آن در جواهرسازی به ندرت دیده می شود
که البته در گذشته جواهر سازان بزرگ در روسیه شانس استفاده از این گوهرسنگ را بیشتر از بقیه داشته اند.
گوهر شناس ارشد تیفانی؛ جورج فردریک (1932-1856) شیفته سنگ الکساندریت بود و در اواخر قرن 19
و ابتدای قرن بیستم جواهرسازان قدر توانستند مجموعه انگشترها و جواهراتی پلاتینیومی از این سنگ ارائه دهند.
سنگهای کوچکتر این گوهرسنگ به طور معدود در جواهرآلات مربوط به ملکه ویکتوریا انگلیس استفاده میشد.
امروزه نیز این گوهرسنگ (بخصوص در اندازه و کیفیت های بالا) در اختیار ثروتمندان است.
نحوه نگهداری و تمیز کردن
این سنگ در حالت عادی سنگی پایدار است به این معنی که در برابر تاثیرات حرارت، نور و مواد شیمیایی معمولی مقاوم است.
برای تمیز کردن می توان آن را در ظرف آب گرم صابونی قرار داده و با مسواک تمیز کرد.
اولتراسونیک و پاک کننده ها نیز اثر تخریبی روی الکساندریت ندارند
البته باید توجه داشت که در نمونه های بهسازی شده ممکن است
که ترک ها با موادی پر شده باشند که فقط باید با آب گرم صابونی تمیز شوند.
خواص سنگ الکساندریت
از آنجایی که این سنگ نهایتا 150 سال پیش کشف شده است گوهری جدید محسوب میشود
و باورهای قدیمی نسبت به آن وجود ندارد.
الکساندریت یکی از سنگهای متولدین تولد خرداد نیز است.
این سنگ چاکراهای قلب (چهارم)، چشم سوم (ششم) و تاج را تحت تاثیر قرار می دهد.
این یک سنگ شادی بخش و لذت آور است که استفاده از آن موجب رهایی از تنش روانی و بدست آوردن اطمینان خاطر می شود.
این سنگ دارای ارتباط با ابعاد بالاتر منابع انرژی است و کانال ارتباط ما را با هیجانات قلمروهای بالاتر انرژی باز می کند.
این گوهر موجب ارتقای آگاهی از عشق درونی و دستیابی به حافظه طبیعت می شود.
از خواص سنگ الکساندریت به عنوان سنگی در جهت متعادل کردن عملکرد مغز و تحریک کننده غدد پینه آل و بزاقی استفاده میشود.
شباهت زیاد میان سنگ الکساندریت و سنگ یاقوت کبود
الکساندریت گونه ی نادر کریزوبریل های تغییر رنگ پذیر و حاوی کرومیوم است.
گونه های دیگر کریزوبریل نیز وجود دارند که اکثر آنها با توجه به ویژگی های بصری،
مانند رنگ، اثر تغییر رنگ و سطح صیقلی طبقه بندی شده اند.
همچنین انواع مختلف جواهر هستند که اغلب به عنوان نمونه ی مشابه الکساندریت
مانند سنگ یاقوت کبود ارائه شده و یا اشتباه گرفته می شوند.
جهت مشاهده سایر مقالات مرتبط به وبلاگ فروشگاه اینترنتی
سنگ قیمتی و نیمه قیمتی عمارت سنگ مراجعه نمایید.